De Venetiaanse School (1550 – 1610)
De muziek van Claudio Monteverdi markeert de overgang van Renaissance naar Barok. In zijn muziek komen de ontwikkelingen van dat moment tot een hoogtepunt. Hij is de laatste van een reeks van componisten uit de Venetiaanse School.
Na de dood van paus Pius X en de plundering van Rome nam de betekenis van Rome af. Andere steden in Italië kregen een grotere culturele betekenis. In Venetië experimenteerde de Vlaamse componist Adriaen Willaert als kapelmeester van de San Marcobasiliek. De oude polyfone stijl was niet goed bruikbaar in de zee van ruimte in deze kerk. Ook werd door de kerk meer nadruk gelegd op de verstaanbaarheid van de teksten. Willaert en zijn opvolgers zochten naar nieuwe vormen en vonden die ook. Ze stelden meerdere koren in de ruimte op, gebruikten imitatie- en vraag-en-antwoord- technieken en speelden voor het eerst met dynamiek en klankkleur.
Tegen deze achtergrond heeft s’OTTOvoces een programma samengesteld met muziek van kapelmeesters van de San Marco. Geen kerkelijke, maar wereldlijke muziek, waarin de ontwikkelingen van die tijd worden geëtaleerd. We vertellen u een muzikaal verhaal over tekstuitbeelding, dubbelkorigheid, imitatietechniek, solo- en begeleidingsstemmen en tekst die belangrijker wordt dan muziek. Een verhaal dat begint met het levendige Vecchie Letrose van Adriaen Willaert en eindigt met het emotionele meesterwerk van Claudio Monteverdi: ‘Sestina’ dat hij schreef bij de dood van een geliefde leerlinge.
Wilt u horen hoe het verhaal verder gaat? Zet onze concertdata alvast in uw agenda.
De Venetiaanse School
Muziek van Willaert, De Rore, Giovanni Gabrieli, Schütz en Monteverdi
m.m.v. Hubert Koniuszek, theorbe.
10 april 16.00 uur Lambertuskerk Raamsdonk
4 juni 20.00 uur Witte Kerkje Terheijden
Entree € 12 inclusief programmaboekje en drankje.
Kaarten verkrijgbaar via de website en aan de kassa.
Piazza San Marco, Venetië
De architectuur van de San Marco leende zich uitstekend voor experimenten met muziek en ruimte. De immense ruimte van de basiliek was door z’n akoestiek minder geschikt voor polyfone muziek. Er waren verschillende plaatsen voor koren en instrumentale ensembles. De muziek bereikte het publiek van alle kanten en het effect was groots. De ontwikkeling van deze kleurrijke muziek was in overeenstemming met de groeiende behoefte aan pracht en praal en machtsvertoon.
Lambertuskerk, Raamsdonk
Witte kerkje, Terheijden